Veronika Fabian - You, me and your stuff
In You, Me and Your Stuff, Veronika Fabian reconstructs important, personal, everyday objects as pieces of jewellery. Part of a wider research project for her MFA thesis, and encompassing not just jewellery but also poetry, music and short stories, she investigates how we express our identity and experience through the objects that are most precious to us. Jewellery, she says, becomes ‘an intermediary between the self and society and a mediator of value and identity.’ Each piece is a visual interpretation of an essential aspect of the owner’s life. The vodka bottles transformed into Drunk Chain represent addiction and deviance; Voulez- Vous recollects the blossoming of childhood independence and the passage into adolescence and the Masquerade’s slices of perfume bottles symbolise the Sisyphean pursuit of perfection and the masks we use to hide of our true selves. The newer work in the exhibition has its genesis in Veronika’s time at Ravary as a Marzee Graduate Show prize winner during the summer of 2019. The bottles of wine drunk round the table became a necklace suffused with memories of shared experiences at the workshop. Continuing the series during lockdown, she has focused her attention on other objects that are the fabric of our shared personal encounters – a coffee with friends or a glass of wine in the evening with loved ones. They are simple but poignant reminders of normal, everyday life that feels very far away right now.
In mijn project ‘You, me and your stuff’ maak ik sieraden van alledaagse spullen die voor bepaalde mensen belangrijk zijn in hun leven. Bij mijn onderzoek naar de rol van gebruiksvoorwerpen als dragers van identiteit en als een manier om waarde te creëren en tot uitdrukking te brengen, vroeg ik 60 personen wat hun meest essentiële bezittingen waren, die volgens hen het best bij henzelf passen Het resultaat van deze peiling verwerkte ik tot een (groeiende) serie halssieraden, waarmee ik onze materiële cultuur analyseer en overdenk Het werk geeft een beeld van de band die we kunnen krijgen met onze voorwerpen, waarbij ik sieraden gebruik als een schakel tussen onszelf en de maatschappij en als een drager van waarde en identiteit. Voortbouwend op de spanning tussen serieprodukt en uniciteit, kunst en design in de hedendaagse maatschappij, verkent het project de tegenstrijdigheden in het leven van alledag om een dialoog op gang te brengen over het belang van onze dingen
De eerste vijf halssieraden waren deel van mijn afstudeercollectie en waren geëxposeerd in Het HEM. Elk stuk heeft een andere betekenis, allemaal zijn het visuele interpretaties van hoe mensen het dagelijks leven ervaren, via hun voorwerpen, in de taal van sieraden. De leren riem, versierd met dieetrecepten en informatie over voeding, toont hoe belangrijk voorwerpen zijn bij de fysieke vormgeving van het lichaam. Het dient als illustratie van angst, een belangrijk element bij identiteitsvorming. De ‘Biker’s necklace’ is gemaakt van een leren motorjack versierd met rally-badges, als symbool van de vrijheid van individuele expressie en van trots. De ‘Masquerade’ ketting, gemaakt van verzaagde parfumflesjes, symboliseert een masker van perfectie en de Sisyfusarbeid om iemands ware aard te verbergen, terwijl de getransformeerde wodkafles verslaving en afwijkend gedrag verbeeldt.
Het Voulez Vous halssieraad staat symbool voor de ontluikende zelfstandigheid van de kindertijd en het begin van de adolescentie.
Naast de stukken bestrijkt het project ook andere media, met korte verhalen en verschillende muziekstukken die in een gezamenlijk project zijn ontstaan – waarbij we experimenteerden met een interdisciplinaire aanpak voor een nauwgezette beschrijving van de werken. De gedichten dienen als portretten om elk van de werken met meer diepgang neer te zetten. Ze werden geschreven door Kristof Hajos en zijn bedacht, maar ze zijn wel gebaseerd op mijn onderzoek.
Andere medewerkers: Ambrus Tovishazi (muziek), Akos Mesterhazy (video editing), Martijn van Ooststroom, Jo Bloxham, J. P. Cardeira and Marilyn Volkman als vertellers. Ze spelen rollen als: de gepensioneerde motorrijder die zijn favoriete leren jack aan zijn kleindochter geeft voor haar 18deth verjaardag en daarmee een belangrijk teken van zijn identiteit doorgeeft; de vrouw van middelbare leeftijd die terugdenkt aan haar leven; de aangeschoten kettingmaker; het door diëten geobsedeerde meisje; de verteller van het verhaal van de jongen die zijn eerste zakgeld uitgeeft om een ABBA vinylplaat te kopen.
De huidige pandemie versnelde het proces van virtualisering, waardoor een scherper contrast ontstaat tussen de online- en de offlinewereld De sluier van dit afgesloten bestaan verdoezelt de werkelijkheid tot een niveau waarop mensen hunkeren naar traditionele, ouderwetse ontmoetingen in levenden lijve. De lichtheid van de online alledaagse dingen vervreemdt mensen en laat hen verlangen naar iets substantiëlers, met meer diepte en intimiteit. De waarde van offline contacten krijgt een nieuwe waardering, en aangezien persoonlijkheid een schaars alternatief wordt, wordt het steeds meer een luxe.
De nieuwe werken die ik voor de tentoonstelling in Galerie Marzee heb gemaakt en die de serie ‘You, me and your stuff‘ voortzetten, zijn gericht op artefacten die een rol spelen bij het opbouwen en onderhouden van sociale relaties. Ik heb voorwerpen getransformeerd die vaak worden geassocieerd met gedeelde momenten, een kopje koffie met vrienden of ’s avonds genieten van een glas wijn. Deze stukken herinneren ons aan de tijden van weleer en stellen de vraag of we de weg terugvinden naar het oude of ons schikken naar een nieuwe norm.
