In het werk van Despo Sophocleous staan beweging, het in kaart brengen en architectuur centraal. Haar halssieraden zijn een visuele verwoording van het vocabulaire van de plaats, van het op een bepaalde tijd op een bepaalde plaats zijn, evenals de vervormende effecten van beweging en verandering, en de stilte die komt met het stoppen. De gezaagde stukken zijn als marionetten aan een touw met elkaar verbonden en behouden hun tekening, waarbij de lijnen haar maakproces in kaart brengen. Er zit eenheid en symmetrie in de compositie van de vormen, die zachtjes en ritmisch vallen als zand dat door een zandloper loopt.

Despo Sophocleous (Nova Scotia CA, 1977) studeerde eerst filosofie en antropologie voordat ze in 2008 haar BFA in Jewellery Design en Metalsmithing afrondde aan de Nova Scotia College of Art and Design University in Halifax (CA). Ze verhuisde vervolgens naar München om bij Otto Künzli te studeren aan de Akademie der Bildenden Künste München, waar ze in 2015 afstudeerde. Despo won verschillende prijzen voor haar werk, waaronder de Herbert Hofmann Prijs in 2012, en heeft veel geëxposeerd in Europa, Noord-Amerika en Azië.